بررسی ارتباط بین ارتفاع قله رحم، محیط شکم و شاخص توده بدنی مادر با وزن هنگام تولد نوزاد

حاملگی و زایمان تجربه بزرگی در زندگی یک زن محسوب می شود. بسیاری از عوامل خطرزا برای جنین می توانند به مادر صدمه زنند و میزان مرگ ومیر و عوارض مادری را بالا ببرند. از مهم ترین عواملی که با مرگ ومیر و عوارض نوزادی ارتباط دارد، وزن نوزاد است. بنابراین در اهمیت حیاتی تشخیص وزن جنین و کنترل آن در حین دوران بارداری جای هیچ گو نه شکی باقی نمی ماند. با توجه به مطالعات و مشاهدات، ارتباط مستقیم سه متغیر ارتفاع قله رحم، محیط شکم و شاخص توده بدنی مادر با وزن هنگام تولد نوزاد، محرز می باشد. بر این اساس در تحقیق حاضر سعی شده که ارتباط بین این سه متغیر را با وزن هنگام تولد نوزاد به دست آورده و الگوی ارتباطی آن را تعیین نمود تا شاید بتوان روشی مناسب جهت تخمین دقیق تر وزن جنین پیشنهاد کرد. اهداف تعیین شده در این مطالعه عبارتند از: تعیین نمودن ارتباط ارتفاع قله رحم، محیط شکم و شاخص توده بدنی مادر هر کدام جداگانه با وزن هنگام تولد نوزاد و سپس هر سه با هم. هم چنین بررسی کردن تاثیر سن، شغل، تعداد حاملگی ها، زایمان ها و سقط های قبلی مادر، سن حاملگی، قد و وزن مادر، تغییرات وزن و شاخص توده بدنی در طی دوران بارداری، پرزانتاسیون جنین، قد، اندازه دور سر و قفسه سینه، جنس نوزاد و نیز اثر سن و وزن کودک قبلی بر روی این ارتباطات. پژوهش حاضر از نوع هم بستگی، هم خوانی می باشد. در این پژوهش تعداد 1200 نفر از زنان بارداری که واجد شرایط بودند به طور تصادفی انتخاب شدند و سپس با حضور در بخش های زایمان بیمارستان های بعثت سنندج و شهید فیاض بخش کرج در مدت 2 سال با تکمیل برگه ثبت موارد قبل و بعد از زایمان نمونه گیری انجام گردید که از آن تعداد 1003 مورد در تحقیق شرکت داده شدند. یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که ارتباط معنی داری بین ارتفاع قله رحم و وزن هنگام تولد با ضریب هم بستگی 723/0(000/0= p و 133/33= t )، بین محیط شکم مادر و وزن هنگام تولد با ضریب هم بستگی 530/0(000/0= p و 770/19= t )، بین شاخص توده بدنی مادر و وزن هنگام تولد با ضریب هم بستگی 25/0(000/0= p و 118/8= t ) و هم چنین بین ارتفاع قله رحم، محیط شکم و شاخص توده بدنی مادر و وزن هنگام تولد با ضریب هم بستگی 756/0 وجود دارد(000/0= p1 و 94/23= t1 )، (000/0= p2 و 58/10= t2 )، (000/0= p3 و 976/6= t3 ). با توجه به آن که معادله خط ارتباط بین ارتفاع قله رحم، محیط شکم و شاخص توده بدنی مادر با خطای کم تر از 500 گرم از حساسیت 2/94% برخوردار است، لذا نتیجه می گیریم که می توان به عنوان یکی از روش های تخمین وزن بالینی از آن استفاده نمود.